Yemek yerken aldığımız lezzet sadece bir an.
En lezzetli yemeğin bile, onu yuttuktan sonra en azından on dakika boyunca ağızda tadının kalmaması düşündürücü.
-Yemeklerden hiç lezzet almayacak şekilde
-Yemeğe hiç ihtiyaç duymayacak şekilde
-Bir kere yediğimiz yemeğin lezzeti ağzımızda hiç kaybolmayacak şekilde de yaratılabilirdik.
Ağzımızda tat kaybolmasaydı, yeni tatları alamazdık.
Hiç tat almasaydık veya ihtiyaçsız yaratılsaydık tadın lezzetini bilemezdik.
Velhasıl
Yemeklerden anlık lezzet almak, hem lezzetli, hem öğretici hem de geçici bir lezzet olduğu için düşündürücü.
Yaşam, bizden ve anlarımızdan başka birşey değil.
Tüm mesele, bu anlık “lezzetler” için neler yapabileceğimiz.
O bir an için yapabileceklerimiz.
Hırsızlık yaparak elma yiyen de var, alın teri ile kendi yetiştirip yiyen de.
Geçici bir elma lezzetini tatsın diye mi yaratılmıştır insanoğlu ?
Bunca çile, insanın bu donanımda yaratılması bunun için midir ?
Bir anlık dünya hayatı ve onun geçici lezzetleri ” insanı insan yapan değerler olmadan ” yaşamaya değer midir ?
” Ey insan! İhsanı bol Rabb’ine karşı seni aldatan nedir? ” İnfitar suresi; 6
”Ölümü ve hayatı yaratan odur. Bunlar; hanginiz daha güzel iş yapacak diye sizi yıpratıcı bir imtihandan geçirmek içindir. O güçlüdür, bağışlayıcıdır.” (Mülk 67/2)
Bu geçici lezzetler karışısındaki tutum ve davranışlarımız; dünya hayatının sınav olması, kimin daha güzel iş yapacağının göstergesi gibi sanki. Lezzetler karşısında eriyip, haz ve çoğaltma tutkularının kontrolü altına mı gireceğiz? yoksa kendimizi ve çevremizi bu lezzetlerden yerinde, zamanında ve kararında faydalanacak bir bilinç ve uyanıklık haline mi sahip olacağız?
Yüce Allah bizleri geçici lezzetlerin, geçici olduğunun farkında olup bu bilinçle kendisine ve çevresine hakkı ve sabrı tavsiye eden kullarından eylemesi duasındayım.